Een dorpje dat zo weggelopen lijkt te zijn uit een boek van Charles Dickens. Zo omschrijft kasteelbewoonster Claudia van Chateau La Fragne het dorp Ségur-le-Château. En ze heeft helemaal gelijk.
Ségur-le-Château is een schattig dorpje dat gelegen is aan de rivier Auvézère. Het dorp staat op de lijst ‘Les plus beaux villages de France’. Dit is de officiële lijst van mooiste dorpen in Frankrijk. Deze lijst omvat ruim honderdvijftig dorpen, wat slechts een deel van de ruim achtduizend dorpen is die Frankrijk telt. Dorpen die op de lijst van mooiste dorpen van Frankrijk staan hebben allemaal iets bijzonders. Vaak hebben ze een eeuwenoude geschiedenis, is het een vestingdorp of is het een plaatsje met een bijzonder verhaal. Stuk voor stuk zijn ze charmant, fotogeniek en zeer de moeite waard om als toerist te bezoeken. Zo ook Ségur-le-Château, dat in de negende eeuw na Christus ontstaan is in de huidige regio Limousin.
De sfeer die het dorp tegenwoordig uitademt is dat van een laat middeleeuws dorp. Je ziet de boeren, ridders en jonkvrouwen in gedachte bijna door de straten lopen. Als je Ségur-le-Château bezoekt dan zul je overigens merken dat de hoofdstraat niet gemaakt is voor hedendaagse vervoersmiddelen. Er zijn een aantal stukken waar geen twee auto’s tegelijkertijd doorheen kunnen.
Het dorp heeft haar bloeitijd gekend in de vijftiende en zestiende eeuw. Uit deze periode stammen de meeste historische woningen die je in de dorpskern aantreft. Je ziet een mix van bouwstijlen. Opvallend is de aanwezigheid van meerdere vakwerkhuizen in Ségur-le-Château. Een aantal van de huizen stammen uit latere periodes. Opvallende gebouwen zijn de kerk Saint-Léger, de toren van Saint-Laurent, het huis van de laarzenmaker en het Henri IV huis. In het centrum vind je ook een brede waterval. Op de top van een heuvel staat de ruïne van het twaalfde-eeuwse kasteel dat hier gestaan heeft. De muren zijn grotendeels begroeid met klimop en andere beplanting waardoor de stenen muren niet zo erg opvallen.
Als je in Ségur-le-Château wilt lunchen tijdens je bezoek, ga dan op tijd. Op het moment dat wij het dorp bezochten, op een warme julidag, waren we te laat om te mogen lunchen bij La Part des Anges. Dit typisch Franse restaurant sluit om 14 uur de deuren weer totdat het dinertijd is. Het andere alternatief, Auberge Henri IV, heeft weinig te maken met de authentieke Franse keuken. Het door Britten gerunde hotel en restaurant is een matig alternatief. Niet slecht, niet duur, maar zeker geen lunchkaart die prikkelt en je jaren later nog in je gedachten bewaard hebt.