Het dorp Romagne-sous-Montfaucon is te vinden het noordelijke deel van de Lorraine. Het dorp is bekend vanwege het grote Amerikaanse kerkhof uit de Eerste wereldoorlog en het museum Romagne ’14-’18.
Net als de rest van de regio is Romagne-sous-les-Cótes tijdens de Eerste Wereldoorlog zwaar getroffen. Bijna vier jaar lang hebben de Duitsers en de Fransen elkaar op de heuvels rondom Romagne-sous-les-Cótes bestookt met bommen en kogels. Er zijn tijdens deze jaren in Romagne ongeveer 15.000 soldaten gestorven zonder dat er ooit een meter land werd veroverd. Nog steeds draagt Romagne de littekens van deze oorlog. Zo is net buiten het dorp het grootste Amerikaanse oorlogskerkhof uit de Eerste Wereldoorlog te vinden en zijn de akkers van Romagne nog steeds bezaait met granaten en ander oorlogstuig. Er gaat geen jaar voorbij zonder dat er een bom ontploft of gevonden wordt tijden het ploegen van het land.
Op het Amerikaanse Kerkhof van Romagne-sous-les-Cótes liggen bijna 15.000 gesneuvelde Amerikaanse soldaten. Deze zijn allemaal omgekomen tijdens de gevechten in het noordwest Frankrijk. Het kerkhof is gebouwd in de oude frontlinie van het Meuse-Argonne-offensief. Na de aanleg van het kerkhof is de grond door Frankrijk in permanente bruikleen gegeven aan de Verenigde Staten van Amerika. Van de 14.246 graven op het kerkhof behoren er 486 tot onbekende soldaten. Op deze kruisen staat de tekst “Here rest in honored glory an American soldier known but to god”. Op een steenworp van dit kerkhof is een Duits kerkhof te vinden. Het contrast tussen deze twee begraafplaatsen is enorm.
De belangrijkste bezienswaardigheid van Romagne-sous-les-Cótes is echter niet het kerkhof maar het museum Romagne ’14-’18. Dit bijzondere museum over de Eerste wereldoorlog is ontstaan uit de privécollectie van de Nederlander Jean-Paul de Vries die een groot deel van zijn leven op de akkers rondom het dorp heeft doorgebracht. In het museum zijn zo goed als alleen maar attributen te vinden die door Jean-Paul in de afgelopen veertig jaar uit de Franse klei zijn getrokken. De gepassioneerde Nederlander verteld tijdens een rondleiding door het museum met veel passie en liefde over de gevonden attributen. Op de vraag wat zijn meeste geliefde vondst is verteld hij over de gevonden kinderschoenen. Deze zijn gemaakt door een Duitser die voor de kinderen van het dorp van oude soldatenkistjes kinderschoentjes maakte. Het museum is iedere dag van de week behalve de woensdag geopend voor het publiek. Er wordt een kleine entree gevraagd.
