Als we vanaf het Wad Terschelling in zicht krijgen, domineert De Brandaris het uitzicht. De Brandaris is de meest bekende vuurtoren van Nederland en staat midden in het centrum van West-Terschelling. West-Terschelling ligt op het eiland Terschelling, behoord tot de gemeente Terschelling en de provincie Friesland.
West-Terschelling is de hoofdplaats van het eiland en ligt direct aan de Waddenzee bij de veerhaven. De bewoners van het dorp noemen het dorp West. De haven van West ligt in een natuurlijk baai, er is een kleine vissersvloot die voornamelijk op garnalen vist. Toerisme is nu de belangrijkste bron van inkomsten. In de 12e eeuw is het dorp ontstaan op een zandplaat, de naam van het eiland is afgeleid van de naam van de zandplaat, De Schelling. In de loop van de eeuwen is de naam meerdere malen veranderd tot uiteindelijk Terschelling. Tijdens de tweede Engelse oorlog in 1666 is West-Terschelling, door een inval van de Engelse vloot, bijna volledig platgebrand. De Brandaris en de Sint-Janskerk bleven met enkele woningen gespaard. Jarenlang heeft West-Terschelling last gehad van ernstige kusterosie, tussen 1600 en 1800 verdween een aanzienlijk deel van het duingebied ten oosten van het dorp en bijna de helft van het dorp. Na aanleg van een dammenstelsel in 1780 tot 1840 is aan de erosie een einde gekomen.
In 1323 werd de Brandariuskerk gebouwd, de toren werd zo gebouwd dat deze kon dienen als baken voor de scheepvaart. De hanzenstad Kampen betaalde mee aan deze vuurtoren omdat de schepen die via de Zuiderzee op weg waren naar Amsterdam een goede markering nodig hadden van de nauwe doorgang tussen Vlieland en Terschelling daar de Waddeneilanden vanuit de Noordzee veel op elkaar lijken. Omstreeks 1570 stortte de eerste Brandaris in zee doordat het eiland zich langzaam verplaatste. De huidige toren is van 1594, in 1837 werd De Brandaris verbouwd om het draaiende licht (fresnellens) te kunnen dragen. In 1920 werd een lamp met elektrische aandrijving geïnstalleerd. In 1977 kreeg de vuurtoren een lift en radarantenne, het licht gaat nu volkomen automatisch. De toren is door het weer, de wind en de zoute zeelucht regelmatig in onderhoud. De toren heeft speciale vogelverlichting zodat vogels er niet tegenaan vliegen.
West-Terschelling heeft in het centrum winkels, restaurants, eethuisjes en enkele hotels gevestigd. Het oude stadhuis is gebouwd in de stijl van de Delftse School, tegenwoordig is er een grand café gevestigd. In het centrum van het dorp zijn nog enkele oude vissershuisjes bewaard gebleven.
West-Terschelling heeft twee musea, Museum ’t Behouden Huys, daar vind je alles over de geschiedenis, cultuur en scheepvaart van het eiland en Centrum voor Natuur en Landschap.
